دکوراسیون منزل اصیل و سنتی گیتی قاسمی بازیگر سریال پایتخت به سبک خانه های بوشهر و بندر عباس/ کوزه های سفالی، صندوقچه لاکی، عتیقه جات نقره و...

در این تصویر، گیتی قاسمی در کنار سازه‌ای ایستاده که با روح زندگی سنتی جنوب ایران، به‌ویژه بوشهر، پیوند خورده است.
سقف پوشیده از نی و برگ‌های خشک نخل، ستون‌های چوبی ساده با طناب‌های دست‌بافت، و سفال‌های رنگی، همه به زیبایی نمادی از معماری گرمسیری و بومی مناطق جنوبی کشور هستند.

در بوشهر، خانه‌ها و آلاچیق‌ها برای مقابله با گرمای شدید و رطوبت بالای هوا، با مصالحی طبیعی و سبک ساخته می‌شوند. نی، چوب، برگ نخل و طناب‌های ضخیم، مصالح اصلی‌اند؛ این مواد به خوبی گرما را دفع می‌کنند و فضای خانه را خنک نگه می‌دارند. همچنین، این معماری به گونه‌ای است که نسیم دریا بتواند به راحتی در فضای باز خانه جاری شود و زندگی را دلپذیرتر کند.

کوزه‌های بزرگ سفالی که در عکس دیده می‌شود، در جنوب کاربرد ویژه‌ای دارند. در گذشته از این کوزه‌ها برای نگهداری آب، دوغ یا سایر نوشیدنی‌های خنک استفاده می‌شد؛ چون سفال، به طور طبیعی آب را خنک نگه می‌داشت. چراغ‌های قدیمی هم یادآور شب‌های آرام بوشهرند، جایی که نور کم‌سو، صدای موج دریا و بوی خاک مرطوب، شب‌های جنوب را شاعرانه و رازآلود می‌کردند.

در این تصویر، گیتی قاسمی در میان گنجینه‌ای از هنر اصیل ایرانی نشسته است؛ جایی که هر شیء و هر رنگ، ریشه در تاریخ کهن این سرزمین دارد.
او در کنار یک صندوقچه‌ی دست‌ساز قرار گرفته که روی آن، صحنه‌هایی از زندگی سنتی ایران به شیوه‌ی نقاشی لاکی و روغنی نقش بسته است. این هنر، یکی از جلوه‌های فاخر میراث ایرانی است که از دوره‌های صفوی و قاجار به یادگار مانده؛ هنری که با خطوط ظریف، رنگ‌های زنده و طلاکاری‌های خاص، داستان‌هایی از شادی، عشق و فرهنگ ایرانی را بازگو می‌کند.

صندوقچه، با زمینه‌ای مشکی و طرح‌هایی طلایی، در مرکز توجه قرار دارد؛ گویی پنجره‌ای به دنیای قصه‌های کهن باز شده است. زنانی با لباس‌های فاخر سنتی، چهره‌هایی آرام و لحظه‌هایی از زندگی اشرافی در گذشته‌های دور، روی این صندوق جاودانه شده‌اند.

در پشت‌زمینه، جام‌های کریستالی سبز، با تراش‌های هنرمندانه، نمادی از شیشه‌گری سنتی ایران هستند. همچنین جام نقره‌ای حکاکی‌شده در کنار گیتی، یادآور هنر بی‌بدیل نقره‌کاری اصفهان و شیراز است. ترکیب همه‌ی این عناصر، فضایی ساخته که نه فقط دیدنی، بلکه احساس‌برانگیز است؛ گویی عطر تاریخ در هوا پیچیده و هر شیء، نجواکنان قصه‌ای از گذشته روایت می‌کند.

حضور گیتی قاسمی با لباس ساده و وقاری که در چهره‌اش هست، تصویری زنده از پیوند بین امروز و دیروز را به تصویر کشیده است؛ انگار که میراث کهن، هنوز در زندگی روزمره‌ی ما جاریست، و هنر ایرانی با تمام شکوه خود، در دل زمان می‌تپد.